"मी सगळ्यातून विरक्ती घेतली आहे" असं बर्याच माणसांकडून ऐकायला मिळतं . पण खरच
असं म्हणणारी माणसं विरक्त असतात का? आसक्ती चा नाश म्हणजे विरक्ती पण
अशी विरक्ती जर सक्ती ने घेतलेली असेल तर त्याला खर्या अर्थाने विरक्ती म्हणता येणार नाही .
सक्तीची विरक्ती म्हणजे
"ज्या गोष्टी आपल्याला सहज उपलब्ध होणार नाहीत किंवा
या पुढे आपण त्या साध्य करू शकणार नाही किंवा
ज्या गोष्टींवरचा आपला ताबा नाहीसा होतो आहे आणि तो परत
मिळणार नाही याची जाणीव झाल्यावर त्या गोष्टी टाळणे पण
मनातून असे झाल्याचे दुखः करत राहणे"
अशा सक्तीच्या विरक्तीने मनःशांती मिळणार तर नाहीच परंतु मनाची व्याकुळता जास्तच
वाढण्याची भीती आहे. त्यामुळे अशा सक्तीच्या विरक्ती पासून शक्यतो स्वतःला दूर ठेवण्याचा
प्रयत्न करावा . त्या ऐवजी योग्य विचाराने आणि आचरणाने विरक्ती मिळवण्याचा प्रयत्न करावा .
हे सहज शक्य नसले तरी सराव केल्याने सहज साध्य होण्या सारखे आहे.
या साठी समाधानी वृत्ती ठेवणे जास्त महत्वाचे आहे . खोटा अहंकार, स्पर्धा , तुलना या गोष्टी
दूर ठेवणे गरजेचे आहे . आपण प्राप्त परिस्थितीत ज्या भूमिकेत आहोत ती योग्य तर्हेने पार
पडण्यासाठी जो त्याग , कष्ट करावे लागतील ते आनंदाने स्वीकारण्याची तयारी ठेवावी आणि
कर्तव्ये निष्ठेने आणि कसोशीने पार पाडावीत . असे केल्याने मनःशांती तर मिळेलच परंतु
मन विरक्तीच्या दिशेनेहि सहजतेने वळवता येइल.
